storbmet (verb)
- blåse opp til storm
Der/d (verb)
Der/h (verb)
Juoga ii doaimma?
Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.
storbmet lea vejolaččat dán sáni hápmi:
- Der/d
-
- avledning: -d verb imperativ nektingsform
- avledning: -d verb imperativ 2.p.ent.
- avledning: -d verb indikativ presens nektingsform
- Der/h
-
- avledning: -h verb imperativ nektingsform
- avledning: -h verb imperativ 2.p.ent.
- avledning: -h verb indikativ presens nektingsform
- storbmet Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
-
- storbmet verb transitiv
- storbmet verb transitiv infinitiv
- storbmet verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.
- storbmet verb transitiv indikativ presens 2.p.ent.